Ο μπαμπάς μου ήταν αξιωματικός και η μαμά μου ήταν νοικοκυρά στη Συρία και εγώ πήγαινα σχολείο. Μετακομίσαμε γιατί είχε πόλεμο στη χώρα μου και δεν ήταν καλό, ήταν τρομακτικό. Ανησυχούσαμε για μένα και την οικογένειά μου, και γι’ αυτό ήρθαμε με το πλοίο. Ήταν δύσκολο γιατί άφησα τη χώρα μου και τα πράγματα μου και τους συγγενείς μου. Ήμασταν πολλοί στο πλοίο. Μου λείπουν οι συγγενείς μου, η χώρα μου, η πόλη μου και οι φίλοι μου. Πήραμε μαζί μας την απουσία των ανθρώπων που πέθαναν στον πόλεμο. Πήραμε μαζί μας όμορφες αναμνήσεις από το σχολείο στη Συρία, γράμματα και δώρα από τους φίλους μου, και φωτογραφίες. Οι ιδιότητες που απέκτησα μέσα από την εμπειρία της μετακίνησης ήταν η υπομονή, η αισιοδοξία, η υπευθυνότητα και το θάρρος.

Κανείς δεν έχει την ίδια ιστορία με μένα. Η ιστορία μου είναι ξεχωριστή, και γι’ αυτό δεν έχω συναντήσει κανένα άτομο που να έχει τις ίδιες εμπειρίες με μένα. Η διαφορά ανάμεσα σε μένα και τους άλλους ήταν ότι πέταξαν μέχρι τη Σουηδία, και δεν τους συνέβη τίποτα τρομακτικό και λυπηρό, ενώ εγώ ήρθα από τον ωκεανό. Έμαθα την υπομονή, να είμαι υπεύθυνη, να είμαι γενναία, θετική και να βοηθάω.