BACKPACK ID

Γεφυρώνοντας γλώσσες και μνήμες για την ανάδειξη των πολλαπλών ταυτοτήτων: «Ποτέ μην αφήνεις πίσω σου το σακίδιό σου».

Το Έργο

Το BACKPACK ID είναι μια καινοτόμος παρέμβαση για την προώθηση της συμπερίληψης παιδιών προσφύγων στα σχολεία τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών (Ελλάδα και Ιταλία, Γερμανία και Σουηδία) που αντιμετωπίζουν έντονες και πολύ διαφορετικές προκλήσεις λόγω της προσφυγικής κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Υπολογίζοντας τις διαφορές αυτές, η παρούσα προσέγγιση κοινωνικής συμπερίληψης προωθεί μια κοινή αντιμετώπιση των προκλήσεων. Θεωρεί την κοινωνική συμπερίληψη των προσφυγόπαιδων τρόπο αντιμετώπισης των αναγκών και προοπτικών των παιδιών και των οικογενειών τους, και των τοπικών κοινωνιών και φορέων, ενώ επιβεβαιώνει τις ευρωπαϊκές αξίες.

Περισσότερα >

Προϊόντα

Το Πρόγραμμα Backpack ID, μέσα από συμμετοχικές και συλλογικές διαδικασίες, παρήγαγε τα ακόλουθα παραδοτέα / πνευματικά προϊόντα με στόχο να διευκολύνει την κοινωνική συμπερίληψη και την διαπροσωπική και διομαδική κατανόηση στο σχολικό περιβάλλον.

Περισσότερα >

Εταίροι

Ποιοι είμαστε

Περισσότερα >

Contact

The project is now closed. If you would like to request additional information about the project, you can contact the project coordinator here.

Sarahs transition story
Sarahs transition story

Το όνομά μου είναι Σάρα και ήρθα από τον Λίβανο μαζί με την οικογένειά μου. Μου αρέσει πολύ το όνομά μου.

Ήρθα στη Σουηδία και πίστευα πως είναι μια όμορφη χώρα.

Αυτό που με τρόμαξε πιο πολύ ήταν όταν απογειώθηκε το αεροπλάνο. Χάρηκα όταν έφτασα στη Σουηδία και συνάντησα τα ξαδέρφια μου που ήρθαν να μας συναντήσουν στο αεροδρόμιο. Μου λείπουν οι γιαγιάδες, οι θείοι και οι θείες μου στον Λίβανο. Μου άρεσε πάρα πολύ η Σουηδία, αλλά μου λείπει η πατρίδα μου ο Λίβανος.

Όταν έφτασα στη Σουηδία, έτρεξα στον μπαμπά μου που ήρθε με το καράβι και τον αγκάλιασα.

Τώρα σας τα έχω πει όλα για την όμορφη ζωή μου. Το όνομά μου σημαίνει ομορφιά και ελπίδα.

Sarahs transition story

Ο μπαμπάς μου εργαζόταν ως σεφ σε ένα εστιατόριο στον Λίβανο, η μαμά μου εργαζόταν σε ένα κατάστημα ρούχων. Μετακομίσαμε εδώ επειδή ο μπαμπάς μου έφευγε.

Φοβόμουν πάρα πολύ να πετάξω. Ήταν πολύ δύσκολο να αφήσω τους φίλους και συγγενείς μου, αλλά υποσχεθήκαμε μεταξύ μας ότι θα είμαστε συνέχεια σε επαφή. Αυτό που μας έλειπε πιο πολύ ήταν ο μπαμπάς. Πήραμε μαζί μας τα ρούχα μας και εγώ έφερα και ένα αρκουδάκι που έχω από όταν ήμουν μικρούλα. Μέσα από την εμπειρία της μετακόμισης γίναμε πιο θαρραλέοι, τολμάμε να πάμε στην πόλη χωρίς να μπορούμε να μιλήσουμε τη γλώσσα και προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με άλλους.

Forum