Εγώ άλλαξα σπίτι πριν από δύο χρόνια και αυτή ήταν η δική μου μετάβαση. Δηλαδή φύγαμε από το χωριό και πήγαμε στην πόλη. Το χωριό που μέναμε ήταν σε ένα βουνό και δεν μπορούσαμε να κινηθούμε εύκολα. Εκεί μπορεί να ήταν πιο ωραία η φύση και να παίζαμε πολλές ώρες στην εξοχή, όμως τώρα στην πόλη τα πράγματα είναι πιο ωραία. Μπορείς να πας όπου θέλεις με τα πόδια. Μένω στο κέντρο του Ρεθύμνου και μπορώ έτσι να κάνω ατελείωτες βόλτες με τις φίλες μου στην αγορά και να χαζεύουμε τις βιτρίνες. Βέβαια, στην αρχή που ήρθα τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Επειδή μιλούσα χωριάτικα, κάποια παιδιά στο σχολείο με κορόιδευαν.

Σιγά σιγά άλλαξα την προφορά μου γιατί συνήθισα να μιλάω με τον τρόπο που μιλούσαν τα παιδιά της πόλης κι έτσι όλα ήταν μια χαρά. Ευτυχώς που στις φίλες μου αρέσουν τα κρητικά τραγούδια και οι χοροί και έτσι δε χρειάστηκε να αλλάξω συνήθειες. Εμένα μου αρέσουν πολύ τα κρητικά τραγούδια και γράφω και μαντινάδες. Γενικά, αν και δυσκολεύτηκα λίγο στην αρχή, τώρα όλα είναι μια χαρά και περνάω θαυμάσια στην πόλη. Μαζί μου, για να θυμάμαι το χωριό μου, πήρα μια οικογενειακή φωτογραφία από τον γάμο της αδερφής μου. Είχα πάρει και ένα κουβερτάκι που είχα από μωρό, αλλά δεν ξέρω τι το έχω κάνει, ακόμα το ψάχνω...