Εδώ έχω σχεδιάσει δύο νησιά που το κάθε νησί απεικονίζει τις δύο πλευρές της οικογένειάς μου. Το ένα νησί είναι η οικογένεια της μαμάς και το άλλο του μπαμπά μου. Στη μέση έχω σχεδιάσει μία γέφυρα που αντιπροσωπεύει τους γονείς μου, εμένα και τον αδερφό μου. Στο κάθε νησί έχω γράψει κάποια χαρακτηριστικά και κάποιες περιοχές.

Από την πλευρά της μαμάς μου βλέπουμε κάποιες μετακινήσεις των γονέων της από Άρτα σε Θεσσαλία. Οι παππούδες μου ασχολιόντουσαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Από την πλευρά του μπαμπά, μπορούμε να διακρίνουμε αρκετές δυσκολίες στην προσαρμογή των παππούδων μου, καθώς η γιαγιά μου κατάγεται από το Κέδε της Μικράς Ασίας και κατά την μικρασιατική καταστροφή, χρειάστηκε να αφήσει πολλά πράγματα πίσω (αναμνήσεις, χαμένους φίλους, το σπίτι, τα σοκάκια της πόλης, πολύτιμα αγαπημένα αντικείμενα), ενώ ο παππούς μου έχει καταγωγή από τα Μετέωρα. Και οι παππούδες μου από την πλευρά του μπαμπά μου ασχολιόντουσαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, καθώς είχαν πολλά κτήματα. Ύστερα οι παππούδες μου ήρθαν στη Δάφνη στην Αθήνα, όπου εκεί μεγάλωσε και ο μπαμπάς μου. Όσον αφορά τους γονείς μου, γνωριστήκαν στα Φάρσαλα όταν ο μπαμπάς μου είχε πάει διακοπές. Σπούδασαν στην Αθήνα και μετά ήρθαν να ζήσουν στον Αυλώνα.

Μία συμπεριφορά που είναι πολύ έντονη εδώ στον Αυλώνα, δεν ξέρω σε άλλα μέρη, πάντως στα Φάρσαλα δεν υπάρχει, είναι ότι μπορεί να έχεις έρθει εδώ και 50 χρόνια και σε θεωρούν ακόμα ξένο. Δηλαδή, εμείς ζούμε εδώ 13 χρόνια και θεωρούμαστε ξένοι. Επίσης και ηλικιωμένες κυρίες που δεν είναι από δω και έχουν έρθει από προξενιό, ακόμα τις θεωρούν ξένες. Δε θεωρείσαι ποτέ ντόπιος αν δεν έχεις γεννηθεί εδώ.

Οι παππούδες πήραν μαζί τους από την Μικρασία

Did they acquire some qualities through the experience of moving?
Shop-owner – agricultural jobs – livestock – lost property – hassle – being treated badly by others