Η μετάβαση που παρέμεινε έντονη στη μνήμη μου ήταν όταν έφυγα από την Αλβανία και ήρθα στην Ελλάδα. Αυτό έγινε πριν από 8 χρόνια, δηλαδή όταν ήμουν 7 ετών. Όταν έφυγα ήμουν λίγο λυπημένος, γιατί πήγαινα κάπου που οι φίλοι και οι συγγενείς μου δε θα ήταν μαζί μου. Όταν πήγα εκεί (στην Ελλάδα) νόμιζα πως θα μείνω για λίγο καιρό και πως θα επιστρέψω πίσω, για αυτό και δε σκεφτόμουν πολύ για τη νέα ζωή μου. Όταν πήγα ήταν πολύ δύσκολα για μένα, γιατί δεν είχα φίλους, δεν ήξερα κανέναν, μόνο τον θείο μου και δεν ήξερα τη γλώσσα. Σιγά σιγά τα πράγματα άρχισαν να καλυτερεύουν… με τη βοήθεια του σχολείου μου έμαθα να μιλάω ελληνικά και βρήκα πολλούς φίλους, που ακόμη και οι φίλοι μου με βοηθάνε για ό,τι έχω ανάγκη.

Συνέντευξη με τον πατέρα του Έρλαντ

Έφυγα από την Αλβανία πριν από 20 χρόνια. Έφυγα γιατί τότε γινόταν πόλεμος. Στην αρχή ήμουν τρομαγμένος, γιατί δεν ήξερα τι θα με περιμένει, αλλά ήμουν σίγουρος πως θα ήταν καλύτερη η ζωή μου. Η ζωή μου έγινε καλύτερη, αλλά όλοι μου οι συγγενείς ήταν στην Αλβανία. Όταν έφυγα δεν πήρα κάτι το ιδιαίτερο, μόνο ρούχα και φυσικά λεφτά. Εκείνο που μου λείπει πιο πολύ είναι οι φίλοι μου και οι συγγενείς.