Μίριαμ Λεονάρντι

Ονομάζομαι Μίριαμ και είμαι 12 χρονών.

Το σχολείο μου:
Πηγαίνω στο σχολείο Γκαλαβέρνα στο Κολλέκιο. Το τμήμα μου είναι το 2Β, μου αρέσει η ομάδα μας.

Η οικογένειά μου προέρχεται από:
Ζω στο Γκαϊάνο εδώ και δέκα χρόνια, γιατί μετακόμισα από το Ταρζόνιο, το μέρος όπου γεννήθηκα, όταν ήμουν 2 χρονών. Όταν τελειώσει το σχολείο, τον Ιούνιο, ο αδερφός μου κι εγώ, ή και καμιά φορά χωρίς αυτόν, πηγαίνουμε στο Ταρζόνιο. Έχω έναν αδερφό που ονομάζεται Νταβίντε, ο οποίος τώρα είναι στη Ρωσία για σπουδές, και μια αδερφή, την Φραντσέσκα.

Η ζώνη άνεσής μου:
Η ζώνη άνεσής μου είναι ένα ποτάμι που λέγεται Λουμπιάνα, πηγαίνω εκεί για να σκεφτώ, και το καλοκαίρι αυτό συμβαίνει συχνά.

Όταν ήμουν παιδί:
Όταν ήμουν παιδί ήμουν ντροπαλή με τους ανθρώπους που δεν γνώριζα, αλλά με τους γονείς μου μιλούσα πολύ. Η αδερφή μου κι εγώ είμασταν πολύ άτακτες μαζί!
Ο αδερφός μου με έκανε να ανακαλύψω τα πιο πολλά από τα μεγάλα μου πάθη: να διαβάζω, να βλέπω σειρές στην τηλεόραση, να παίζω κοινωνικά παιχνίδια. Ο πατέρας μου με έκανε να ανακαλύψω τη μουσική και μοιράζομαι τα πάθη μου με τη μαμά μου.
Όταν πηγαίνω στα βουνά, στο Ταρζόνιο, συνηθίζω να παίζω παραδοσιακά παιχνίδια με κάρτες με τους παππούδες μου αλλά και με τους γονείς μου.

Τώρα που είμαι κορίτσι:
Δεν αισθάνομαι τόσο διαφορετική από τότε που ήμουν παιδί, αν και η μητέρα μου τώρα λέει ότι είμαι υπεύθυνο κορίτσι. Η μουσική ακόμα είναι ένα μεγάλο πάθος για μένα, μου αρέσουν πολλά είδη μουσικής, αλλά προτιμώ τα κλασικά τραγούδια. Τα βιβλία είναι το πάθος μου και μου αρέσει να διαβάζω, μάλιστα τα αγαπημένα μου καταστήματα είναι τα βιβλιοπωλεία, τα αγαπημένα μου λογοτεχνικά είδη είναι τα βιβλία τρόμου και φαντασίας, σαν το Χάρι Πότερ.

Στο σακίδιό μου θα βρείτε:
Το αγαπημένο μου τραγούδι “Lucy in the sky with diamonds” (“Η Λούσι στον ουρανό με διαμάντια”), και το φυλαχτό μου, ένα κολιέ που μου έκαναν δώρο τα ξαδέρφια μου στην Αμερική όταν γεννήθηκα.