Η ιστορία μετάβασης της Σάρας

Η ζωή μου όταν ήμουν μικρό παιδί. Όταν ήμουν μικρό παιδί, ζούσα με τον μπαμπά, τη μαμά, τη γιαγιά και τον παππού και τα αδέλφια και τους φίλους μου. Ζούμε στο Κουρδιστάν στο Ιράν. Το σπίτι ήταν μικρό. Είχαμε φυτέψει έξω. Είχαμε φυτέψει σπόρους, φρούτα και λαχανικά. Μου άρεσε το Κουρδιστάν.

Στο δρόμο προς μια άγνωστη χώρα. Ήμουν 8 χρονών. Δεν θυμάμαι τα πάντα. Στην αρχή ταξιδέψαμε σε έναν μεγάλο ωκεανό με μια βάρκα. Στη συνέχεια ταξιδέψαμε στο πορτ-μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου και μετά πήγαμε σε πολλές χώρες. Νόμιζα ότι ήταν τρομακτικό και φοβόμουν πολύ. Στο δρόμο προς μια άγνωστη χώρα. Στην αρχή περπατούσαμε σε μια σιδηροδρομική γραμμή και υπήρχαν πολλοί άνθρωποι. Εγώ και η μητέρα μου χτυπήσαμε στο κεφάλι και στο πόδι. Μετά η αστυνομία μας είπε να πάμε από άλλο δρόμο, που ήταν πιο εύκολος για τα παιδιά. Είμασταν τυχεροί. Όλοι φοβόντουσαν ότι η αστυνομία θα μας ξεγελούσε για να μας συλλάβει, αλλά ήταν πολύ καλοί. Ήρθαμε στη Σουηδία. Φτάσαμε στο κέντρο υποδοχής στο Λίνκεπινγκ. Ένας συγγενής ήρθε και μας πήρε. Το σπίτι τους ήταν μεγάλο. Μπορούσαμε να ξεκουραστούμε καλά.