Ιστορίες για τον εκπαιδευτικό
Μπραχίμ Ραζί
Η οικογένειά μου προέρχεται από την Τυνησία, από μια πόλη που ονομάζεται Τραμπέλσια.
Είμαι 14 χρονών και γεννήθηκα στις 02/04/2004.
Όλη η οικογένειά μου ζει στην Τραμπέλσια, εκτός από τη θεία μου που ζει στη δυτική Τυνησία. Έχω πολύ μεγάλη οικογένεια, με 8 θείες, 10 θείους και 60 ξαδέρφια, αλλά σύντομα θα γίνουν 63. Ζω στην Ιταλία με τους γονείς μου, τους αδελφούς μου και τον ξάδελφό μου, και μένω σε ένα όμορφο σπίτι κοντά στην Πάρμα, σε ένα χωριό που λέγεται Κολλέκιο. Ζω στο Κολλέκιο εδώ και 13 χρόνια και γνωρίζω πολύ καλά αυτήν την πόλη.
Όταν ήμουν παιδί ήμουν λίγο άτακτος αλλά και αστείος, αλλά μετά, σε ηλικία έξι χρονών άρχισα να είμαι όλο και πιο άτακτος αλλά με περίεργο τρόπο... μέχρι που χρειάστηκε να δω και ψυχολόγο, γιατί ήμουν κάπως επιθετικός. Τώρα που είμαι 14, δεν είμαι πλέον επιθετικός, και παίζω και διασκεδάζω με σχεδόν όλους τους συμμαθητές μου.
Η ζώνη άνεσής μου είναι το υπνοδωμάτιό μου, όπου μου αρέσει να περνάω το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου.
ΣΤΟ ΣΑΚΙΔΙΟ ΜΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ:
Το αγαπημένο μου τραγούδι
Την πρόταση του Ουίλιαμ Σαίξπηρ “Να ζει κανείς ή να μη ζει; Ιδού η απορία”.
Η αγαπημένη μου σειρά κινουμένων σχεδίων είναι το “Ακαδημία Εκπαίδευσης Ηρώων”, μια γιαπωνέζικη σειρά στην οποία το 90% των ανθρώπων έχουν υπερδυνάμεις, αλλά ένας τύπος που λέγεται Μιντορίγια Ιζούκου δεν έχει τέτοιες δυνάμεις, και τον βοηθάει το είδωλό του, ο Ολ Μάιτ.
Το φυλαχτό μου είναι ένα νόμισμα των 2 ευρώ.