Ιστορίες για τον εκπαιδευτικό
Η ζωή της Μαρίας στην Κρήτη
Εμείς οι Κρητικοί είμαστε κάπως διαφορετικοί από τους άλλους Έλληνες. Πίνουμε πολύ, τσακωνόμαστε πολύ, αλλά είμαστε και πολύ φιλόξενοι… σε όλα είμαστε «πολύ». Το ίδιο νιώθω κι εγώ, δηλαδή ότι πολλές φορές τα κάνω όλα πολύ. Άρα, αν και είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες και διαφορετικοί χαρακτήρες την ίδια στιγμή έχουμε και κάποια κοινά στοιχεία που όμως πάλι αυτά μας ξεχωρίζουν από όλους τους Έλληνες. Επίσης, αν και είμαστε από διαφορετική χώρα όλοι νοιαζόμαστε για το καλό του πλανήτη και προσπαθούμε να τον προστατεύσουμε και αυτό είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο.
Συνέντευξη με τη μητέρα της
Με λένε Γεωργία και έχω γεννηθεί στην Αθήνα, αλλά εδώ και δώδεκα χρόνια κατοικώ στο Ρέθυμνο. Το 2006 ήρθα εδώ σε ηλικία 36 ετών. Ο λόγος που μετακινήθηκα ήταν για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους. Αρχικά, ένιωσα φόβο, αγωνία, λύπη, νοσταλγία, αλλά μόνο για τις πρώτες δέκα μέρες. Πάρα πολλά γιατί βασάνιζαν το μυαλό μου στο πρώτο διάστημα που έμεινα εδώ. Σε μικρό χρονικό διάστημα παντρεύτηκα και έκανα οικογένεια.
Τα παιδικά μου χρόνια, η φοιτητική μου ζωή και οι πρώτοι μου έρωτες καθώς και οι δυνατές μου φιλίες ήταν αυτά τα πράγματα που πολλές φορές νοσταλγώ. Πραγματικά, από όλα αυτά μου λείπουν περισσότερο ακόμη και σήμερα, οι φίλοι μου.