Η προσωπική ιστορία του Νίνο

Το όνομά μου είναι Νίνος και είμαι από το Ιράν. Οι γονείς μου διάλεξαν το όνομά μου. Εγώ ήθελα το όνομα Μοχάμαντ, γιατί είναι ένα όνομα του προφήτη, το οποίο μου αρέσει. Δεν υπάρχουν πολλοί που να λέγονται έτσι.

Εγώ, ο αδερφός μου και η μητέρα μου μετακομίσαμε στη Σουηδία με τη βοήθεια του ΟΗΕ. Είμαι 12 χρονών και πήγαινα σχολείο στο Ιράν. Υπήρχαν πάντα πολλές συγκρούσεις που συνέβαιναν στο Ιράν. Οι μαθητές φώναζαν, ο δάσκαλος και ο διευθυντής δεν ήταν καλοί στο σχολείο. Στο σχολείο είχα μαζί μου το φρούτο μου στον σχολικό πάγκο. Η μετακόμιση από το Ιράν ήταν δύσκολη, γιατί της μητέρας μου της λείπει η μητέρα της. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε μένα και τους συμμαθητές μου εδώ στη Σουηδία. Κάποιοι είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι, και σε κάποιους λείπει ο μπαμπάς τους από τη ζωή τους. Ο αδερφός μου εργαζόταν ως μηχανικός. Μετακομίσαμε επειδή μας μετακίνησε ο ΟΗΕ. Ανησυχούσα για τη μαμά μου. Ήταν πολύ δύσκολο να πούμε αντίο στη γιαγιά μου.

Μου λείπει ο θείος μου. Η μαμά μου έχει αναμνήσεις από τη γιαγιά μου και τον μπαμπά μου, που πέθανε. Στο Ιράν, πήγαινα στο γυμναστήριο, και στο σπίτι έκανα εξάσκηση στην πυγμαχία.