Η ιστορία μετάβασης του Ρέτζαν

Γεια σας, το όνομά μου είναι Ρετζάν και είμαι από τη Συρία. Ήμουν λυπημένος στη Συρία, γιατί θα χωριζόμουν από την οικογένειά μου και τους φίλους μου.

Είχα ευχάριστο ταξίδι προς τη Σουηδία. Πήγα από τον Λίβανο, που έχει ένα καλό αεροδρόμιο, και προσγειώθηκε στην Τουρκία, που έχει ένα μεγάλο αεροδρόμιο με πολλούς ανθρώπους. Είχαμε φέρει πολλές βαλίτσες. Αισθανόμουν και χαρά και θλίψη που άφηνα όλους τους αγαπημένους μου στη Συρία.

Περιμέναμε στην Τουρκία για περίπου δύο ώρες, πριν πάρουμε την πτήση για τη Στοκχόλμη. Μου άρεσε η πτήση, ειδικά το τελευταίο τμήμα της, επειδή είδα τη Σουηδία για πρώτη φορά στη ζωή μου. Όταν φτάσαμε, ο καιρός ήταν λίγο κρύος, κάτι που με ενοχλούσε, αλλά ήξερα ότι σύντομα θα το συνηθίσω. Όταν η πτήση προσγειώθηκε, περάσαμε από ένα πραγματικά ωραίο και μεγάλο λεωφορείο. Ήμουν έκπληκτος και κοιτούσα έξω από το παράθυρο και απολάμβανα την ωραία θέα, η οποία κέρδισε την προσοχή μου από την πρώτη στιγμή. Ήταν ένα ευχάριστο ταξίδι, στο οποίο επισκέφτηκα πολλές χώρες. Στο ταξίδι μου έμαθα να έχω δύναμη, υπομονή και να είμαι παρατηρητικός.

Κάποιοι φίλοι μου μου είπαν για τα ταξίδια τους, στα οποία μπορώ να δω ομοιότητες σχετικά με τα λεωφορεία, την πτήση και τη φυγή από τον πόλεμο και την τραγωδία. Μπορώ επίσης να δω πολλές διαφορές, για παράδειγμα ότι έφτασαν από την ξηρά, το δάσος και τη θάλασσα, και ότι βίωσαν δύσκολες καταστάσεις.

Πήγαινα σχολείο στη Συρία. Η μητέρα μου, που εργαζόταν ως φαρμακοποιός, ήταν στο σπίτι. Μετακομίσαμε για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς. Ανησυχούσα τον πόλεμο και για όσα έκανε ο πόλεμος στη χώρα και τον ήχο των πυροβολισμών. Μου λείπουν οι συγγενείς μου και η όμορφη ατμόσφαιρα της Συρίας. Έφερα τη λαχτάρα μου για τη χώρα μου και τους φίλους μου, και οι όμορφες αναμνήσεις μου για αυτά δεν θα σβήσουν από τη μνήμη μου. Με βοήθησε να σκέφτομαι τους φίλους μου, τους συγγενείς και τις αναμνήσεις που έχω μαζί τους, και να είμαι σε συνεχή επικοινωνία. Οι ιδιότητες που απέκτησα από την εμπειρία της μετακόμισής μου εδώ ήταν η υπομονή, η δύναμη και η ευθύνη, και ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι δυνατός.