Η μουσική μου και η ζωή μου

Γεια! Το όνομά μου είναι Ελένα Σοφία και είμαι 12 χρονών, σχεδόν 13. Η μουσική είναι κομμάτι της ζωής μου από πριν γεννηθώ. Μάλιστα, η μαμά μου συνήθιζε να βάζει ακουστικά στην κοιλιά της όταν ήταν έγκυος και έτσι με έβαζε να ακούω τα είδωλά της. Ήταν οι Genesis, Paolo Nutini, Pino Daniele, U2... Για μένα, η μουσική δεν ήταν μόνο αυτή της μητέρας μου, αλλά επίσης και κάποια τραγούδια από κινούμενα σχέδια, όπως το “Λα Πίμπα”, “Σαμ ο πυροσβέστης”, “Τόμας το Τρενάκι”, και κυρίως τα “Τελετάμπις”, το “Μπεν και Χόλυ” και το “UFO Robot”… Αυτά τα τραγούδια με τρέλαιναν! Τα άκουγα με τον αδερφό μου τον Πιερ, γιατί ο Στέφανο, ο άλλος αδερφός μου, δεν είχε γεννηθεί ακόμα, αλλά τώρα του αρέσουν κι εκείνου. Μια φορά, αφού είδαμε ένα επεισόδιο από τη σειρά “Μπεν και Χόλυ”, ο Πιερ κι εγώ προσπαθούσαμε να μιμηθούμε δύο παίκτες ποδοσφαίρου και τραγουδούσαμε το τραγούδι της σειράς όλο και πιο δυνατά.

Επίσης μου αρέσει ένα τραγούδι του Prince που λέγεται “Kiss” (“Φιλί”), και είναι κάπως ερωτικό τραγούδι… Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι θα με έκριναν για τους στίχους αυτού του τραγουδιού, αλλά δε με νοιάζει και πολύ. Ας πούμε ότι ήταν το πρώτο αληθινό τραγούδι που άκουσα ποτέ. Όταν το άκουσα για πρώτη φορά, ήμουν τεσσάρων χρονών, και το τραγούδι είχε γραφτεί πολύ παλιότερα, το 1986.

Τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι 2:

1. “The man who can’t be moved” (“Ο άντρας που δεν μπορεί να μετακινηθεί” των The Script
2. “Thrift shop” (“Κατάστημα μεταχειρισμένων”) των Macklemore & Ryan Lewis και Wanz.

Δεν το φανταζόμουν ότι το πρώτο τραγούδι θα γινόταν το αγαπημένο μου τραγούδι, και δεν ξέρω γιατί μου αρέσει τόσο πολύ, αφού οι στίχοι του δεν με αντιπροσωπεύουν και τόσο. Αυτό το τραγούδι είναι για μια σπουδαία ιστορία αγάπης. Ο τραγουδιστής επιστρέφει εκεί που πρωτογνώρισε την πρώην κοπέλα του και περιμένει εκεί μέχρι να επιστρέψει. Τα λόγια είναι: “Οι άνθρωποι μιλάνε για αυτόν τον τύπο που περιμένει ένα κορίτσι. Δεν έχει τρύπες στα παπούτσια του, αλλά έχει μια μεγάλη τρύπα στην καρδιά.” Το δεύτερο τραγούδι είναι πολύ διαφορετικό.

Το μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει ο Macklemore (ο τραγουδιστής) είναι ότι μπορείς να είσαι “κουλ” ακόμα και χωρίς να φοράς ακριβά ρούχα και αξεσουάρ. “Thrift shop” στην Αμερική λέγεται το μαγαζί που μπορείς να αγοράσεις πράγματα με πολύ λίγα χρήματα, μόνο 99 λεπτά.

Μου αρέσει αυτό το τραγούδι επειδή μου δίνει δύναμη και τη θέληση να χαμογελώ σε δύσκολες στιγμές. Οι τραγουδιστές με τους οποίους μεγάλωσα και τους αγαπώ είναι: Eminem, Shawn Mendes, Ed Sheeran, J Balvin, Bee Gees, U2, Duran Duran, Wham!, Sam Smith… και πολλοί άλλοι! Το αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι U2 και το τραγούδι που προτιμώ είναι το: “Song for someone” (“Τραγούδι για κάποιον”), επειδή μιλάει για τη διαφορετικότητα και μου αρέσει. Ο αγαπημένος μου τραγουδιστής είναι ο Charlie Puth. Είναι ένας νέος άνδρας, που γεννήθηκε το 1991, αλλά τα τραγούδια του είναι πραγματικά εκπληκτικά. Αυτά που μου αρέσουν περισσότερο είναι: “One call away” (“Μια κλήση μακριά”), “See you again” (“Θα σε ξαναδώ”) και “Dangerously” (“Επικίνδυνα”). Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω ότι μου ανήκει. Όπως ίσως έχετε καταλάβει, δεν μου αρέσει η Ιταλική μουσική. Μου αρέσουν μόνο δύο Ιταλοί τραγουδιστές: ο Jovanotti και ο Ermal Meta. Οι αδελφοί μου κι εγώ συνηθίζαμε να ακούμε Jovanotti πριν πάμε σχολείο, όταν πηγαίναμε δημοτικό, και νιώθαμε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι όταν ακούγαμε τα τραγούδια του Jovanotti. Μου αρέσει και ο Ermal Meta: έχει καταπληκτική φωνή και οι στίχοι των τραγουδιών του είναι όμορφοι. Νομίζω ότι το τραγούδι του Ermal Meta που με αντιπροσωπεύει περισσότερο είναι το “Non mi avete fatto niente” (“Δεν μου κάνατε τίποτα”). Μιλάει για μια τρομοκρατική επίθεση και για τον φόβο για αυτή: ο τραγουδιστής λέει στους τρομοκράτες ότι δεν άλλαξαν τίποτα στην καθημερινή του ζωή.

Η μουσική έχει δύο ρόλους για μένα: με παρηγορεί και με κάνει να ονειρεύομαι, και επίσης με ευχαριστεί. Είναι και πάντα θα είναι μεγάλο κομμάτι μου.